İletişim Unsurları

İletişim Unsurları

İletişim her şeyden önce insan insana bir sosyal ilişki olduğu için, en az iki kişi arasında, duygu ve düşünce alışverişi sağlamaktır. O halde, iletişimde karşılıklı duygu ve düşünce alışverişini sağlayan yani mesaj alıp veren insanlar vardır. İletişimin ana unsurları da insanın bizzat kendisiyle mesaj alıp verdiği başka fertlerdir. Kişinin bizzat kendisini ve diğer insanları tanıyabilmesi, sağlıklı bir iletişim kurabilmesi açısından çok gereklidir.

A-Kendini tanıma

Bir insan için en güç olan şey kendisini tanımasıdır. İnsana kendi yanlışlarını ve kusurlarını bilmesi kadar hiçbir şey yardımcı olamaz. Doğrularımızı yanlışlarımızı kusurlarımızı öğrenebildiğimiz gibi duygularımızın da farkına varmayı öğrenebiliriz. İçimizdeki gerçek duygularımızı (heyecanlarımızı sevinçlerimizi üzüntülerimizi..) ortaya koyan ,bedenimizin dilidir. Bedenimizin dilini yani söylediklerini anlamaya başlayınca hayatımızla ilgili daha isabetli ve yerinde kararalar alabilecek duruma geliriz.

Kişinin kendini tanıması, bedeni ile duygu ve düşünceleri arasındaki ilişkiyi kavraması ve dış dünyadaki olayların farkında olması anlamındadır. Kendini tanıyan kişi, dış dünyada ki olayların ve iç dünyasındaki yaşantıların çoğu kez farkındadır. Böyle insanlar, çevresindeki kişilerin ve olayların kendisini nasıl etkilediğini de bilir. Kendini yeteri kadar tanımayan kişiyse dış dünyadaki kişilerin ve olayların kendisini nasıl etkilediğini bilemez. Çünkü kendi iç dünyasında duyguları ve olayları, olup bitenleri tam olarak algılayamaz İnsanların kendi duygularını tanımakta zorluk çektiği de bir gerçektir.

Ünlü halk şairi ve mutasavvıf Yunus Emre, İnsanın kendisiyle birlikte Psiko sosyal gerçeğini şu mısralarla dile getirmektedir.

İlim ilim bilmektir

İlim kendin bilmektir

Sen kendini bilmezsen

Bu nice okumaktır.

Burada ilk mısradaki ilim kelimesi, tabiat ve sosyal hayat nizamının kanunları diyebileceğimiz bir takım sırların çözülmesine hizmet eden ilimleri ifade etmektedir. Tabiat kanunlarını ve sosyal nizamın sırlarını çözmeye çalışan insan bu sırrın içinde başka bir sırrın gizli olduğunu fark eder. Tabiatın dış sırlarını çözebilme gücü insan da mevcuttur. O halde insan kendi iç varlığını öğrenip kendini bildiği takdirde bütün kâinatı da onu yaratan Allah'ı da bilebilir. İşte Yunus'un “İlim kendin bilmektir” demesinin sebebi budur. Yunus' a göre tasavvuf kendini bilme ilmidir. Fakat kendini layıkı ile bilmek için evvela tabii ve sosyal ilimleri bilmek gereklidir.

İnsanın; tabiatı, toplumu ve bizzat kendini tanımadıkça Allah'ı da tanıyamayacağını belirten İslami mesajlar da vardır.

İnsanın kendini tanımasının önemini Hacı Bayram-ı Veli aşağıdaki dörtlüğünde şöyle anlatıyor.

“Bayram Özüni bildi

Bileni anda buldı

Bulan ol kendü oldı

Sen Seni bil sen seni”

Bu dörtlükte “Sen Seni bil sen seni” mısraı insanın ilk olarak idrak etmesi lazım gelen şeyin “kendini tanıması” olduğunun ifadesidir.

15. Yüzyılın Bektaşi şairlerinden Kaygusuz Abdal Tasavvuf anlayışı içerisinde aşağıdaki dörtlüklerde “insan nedir” sorusunun cevabını veriyor.

“Bu alem dedikleri

El yakla baş değil

Adem manaya derler

Süret ile kaş değil

gerçi et ü deridir

Cümlenin serveridir

Hakk'ın kudret sırrıdır

Gayre bakmak hoş değil”

Kaygusuz Abdal, yukarıdaki dörtlüklerde, insan görünüşüyle et, kemik, baş ve gözden oluşan bir varlık ise de gerçek insanın, kendine Allah’ın bütün sırlarını toplayan bir varlık olduğunu belirtmektedir. O halde insanın öz cevherinde Allah'ın sırları gizlidir. İnsanın kendi öz varlığını tanımasıyla, Allah'ı da daha çok tanıyabilmesi mümkün olacaktır.

Çoğu insan kendini yarım yamalak tanır. Pek çok insan da hayat boyu kendisini pek az tanıyabilir. Oysa insan parçalanamaz bir bütündür. Kendimizi tam manasıyla tanımadan bir bütün olarak idrak edemezsiniz.

Kişinin hayatı, ancak kendini yeteri kadar tanımakla zenginleşir. Kendilerini tanımak için çaba harcamayan insanlar,